Saturday, February 25, 2012

PASWI-sa Araw ni Kupido

Malimit, sa tuwing sasapit ang araw ng mga puso, siksikan ang mga namimili ng bulaklak, tsokolate o ibat-ibang regalo para sa minamahal. Maki babae o lalaki nakikisiksik sa mga flowershop. Noong umaga, napa daan ako sa isang parke dito sa Roxas City, yung malapit sa simbahan. Naging mistulang flowershop ang buong parke, kahit saan ka lumingon may nagtitinda ng bulaklak. Tuloy napaisip ako ng mataimtim (naks!), bakit ba kailangan hintayin ang ganitong okasyon para magbigay ng mga ito? Bato-bato sa langit, ang tamaan huwag magalit. Ngunit kasabay ng tanong na ito, ay isang masakit na katotohanan ang nadama ko. At huwag niyo ng alamin kung ano yun. 

Sa araw din na yun ay umatend ako ng Valentines Party ng aming asosasyon, na ginanap sa Kapis Mansion na pagmamay-ari ni Mr. Joaquin Dumagpi. Bahagi ng aming asembliya ay nagkaroon ako ng panahon na makibahagi sa mga aktibidad. Ang mga delegado sa pagtitipon na ito ay nanggaling sa ibat-ibang opisina, maki gobyerno man, pribado o non-government. Ang lahat ay masaya habang nagkukwentuhan ng mga kani-kanilang experience bilang mga Social Worker sa kanilang mga distrito. Ang hindi ko lamang na gustuhan ay ang pag-umpisa nito na masyado ng late. Kung hindi nga lang ako naka pag register, umuwi na ako. Sssshhhhhh....!

Registration na ito, late registration pala....! It was supposed to start at 10:00 AM, pero 11:00AM na registration pa rin, Haist...


Habang on-going ang registration, syempre hindi mawawala ang piktruran mode. Minsan lang din kasi kami nagkakasamang mga Sosyal na Worker, hahaha! Since, nagstart kami ng super late na, well, ano ba ang dapat e expect, eh d kainan agad! At super tumgots na ako dahil hindi nakakain ng almusal.



Kapis Mansion has served us foods, which for me, is "ok" na, just to fill my crumbling stomach. Lahat seryosa habang kumakain. If I remembered it right, they served us with chicken soup (which I didn't eat), pakbet and a pork menu. For dessert, ang walang kamatayang, SAGING! It's good though that a visitor from Wisconsin, who is also a social worker, donated a cake which I ate. I am a cake addict, for you to know, next time chocolate cake naman sana, hehe.



After lunch, we went to our official business, the General Assembly Meeting of the Philippine Association of Social Workers in the Philippines, Inc. (PASWI)-Capiz Chapter. I forgot that I was the Business Manager of the association, dang! Our President, Mrs. Cynthia Besana gave us an update about PASWI National. I was just disappointed that our treasurer, whom I will not mention, did not prepare a report in front of us. She should have prepared a detailed report on the financial status of our association. Right? After the meeting, there the party began. Games...games...games.....








These are the members of the PASWI-Capiz Chapter. People who tries to make this world a better place to live in and people who inspite of their insufficiency in life, still manage to share their lives with others. The passion to help and the dream of change will always knit us together. Padayon kita mga Sosyal na Worker, hahaha! CHeers....for a funfilled day! Until we meet again...:-)








No comments:

Post a Comment